Tiny house MAX

Microwoning MAX is ons prototype voor een kleinschalige, volwaardige mobiele woning van ongeveer 30 m² BVO. De microwoning wordt ingezet als seniorenwoning voor hulpbehoevende oudere(n)  in Litouwen.

Aanleiding: ouderenproblematiek Litouwen
Litouwen werd in 1990 onafhankelijk van de voormalige Sovjet-Unie. Anno 2017 wordt er in de steden hard gewerkt aan infrastructuur en ontwikkeling, maar op kleine afstand van de steden zijn grote armoede en de impact van de vrijheidsstrijd nog steeds zichtbaar.

Op het platteland zijn nauwelijks primaire voorzieningen zoals verwarming, elektra en stromend schoon water. De geïsoleerde ouderen wonen te vaak ver afgelegen van de bewoonde wereld in huisjes die het overleven in de strenge winters bijna onmogelijk maken.

Noodhulp en crowdfunding seniorenhuisvesting: Stichting MAX Maakt Mogelijk 
De Nederlandse Wim Brauns emigreerde in 1992 naar Litouwen om daar de Nationale Litouwse wielerploeg te coachen. Inmiddels runt hij samen met zijn Litouwse vrouw een camping in Trakai, vlakbij de hoofdstad. Het echtpaar zet zich al jaren in voor het dorp en de omgeving en ontfermt zich over de armste inwoners – jong en oud – waar mogelijk.

Er zijn lang niet genoeg middelen om de tientallen ouderen te helpen hun huis te renoveren, inwoners te voorzien van voedselpakketten en medische zorg. In het najaar van 2016 heeft Brauns hiertoe succesvol hulp gezocht bij Omroep MAX en Stichting MAX Maakt Mogelijk (MMM). Het idee voor een nieuwbouw seniorenwoning ontstond.

Microwoning MAX 
R4a ontwerpt en ontwikkelt in nauwe samenwerking met Hofman Bouwgroep vanuit Nederland de eerste ‘Microwoning MAX’. Het bouwteam werkt Pro Deo en geeft zo een extra steuntje in de rug.

In Nederland en in andere welvarende landen draait de Tiny House Movement vooral om een versobering van de leefruimte en -stijl. De achterliggende filosofie is: neem genoegen met genoeg en een creëer een leven dat draait om dat wat daadwerkelijk belangrijk is. De bijbehorende vraag “hoeveel ruimte heb je eigenlijk nodig om minimaal, gewoon prettig te kunnen leven?” is ook in deze context van toepassing, zij het vanuit een heel ander perspectief en een andere hulpvraag.

De woning als fase in plaats van eindproduct 
Microwoning MAX is ontwikkeld binnen het gedachtegoed van het adaptief bouwen. In het ontwerp en de ontwikkeling is zo veel mogelijk rekening gehouden met de gehele levenscyclus van het huisje: van fabricage tot op- én afbouw, gebruik, onderhoud, lokale adaptatie en hergebruik.

De microwoning is demontabel en flexibel in gebruik. Er is voldoende ruimte voor maximaal twee personen en rekening gehouden met het koude klimaat en de toegankelijkheid voor minder mobiele ouderen.

Het casco van de nieuwe microwoning is volledig opgebouwd uit geprefabriceerde, goed geïsoleerde houten elementen. Het casco voor het prototype wordt vervaardigd in Polen in de timmerfabriek van Hofman Bouwgroep, hetgeen de transportafstand tot het ‘hulpgebied’ flink verkort.

De architectuur en afwerking van het prototype is geënt op de lokale bouwkunst om zo enerzijds, naast een verbeterd-, ook een herkenbaar onderdak voor de ouderen te creëren. Anderzijds maakt de duurzame materialisatie met lokaal beschikbare middelen het mogelijk de werkvoorbereiding en uitvoering gemakkelijk over te dragen aan lokale bouw- en werkvoorbereidingspartijen.

Met toestemming van de bewoners wordt daarnaast zoveel mogelijk van het houten restmateriaal van de bestaande, vervallen en te vervangen hutjes verkocht en hergebruikt in plaats van verbrand. De opbrengsten komen ten goede aan de bouwkosten van een nieuwe woning.

Van adaptief prototype tot zelfvoorzienend sneeuwbaleffect en ‘minder strenge winters’
De eerste productie van het houten casco zal plaatsvinden in Polen, in de timmerfabriek van Hofman Kozijnen te Slubice. Op uitnodiging van Hofman gaat een tweetal jonge timmerlieden uit de omgeving van Rudiskes meewerken in de fabriek. Zij helpen Wim Brauns in Litouwen al langer mee met het opknappen van bestaande huisjes. De jongens helpen in de bouw en krijgen de bouwprincipes overgedragen. Op de bouwlocatie in Rudiskes zullen zij uiteindelijk het casco assembleren en samen met de lokale ambachtsschool – afwerken tot een comfortabele seniorenwoning.

De ambitie is dat jong en oud elkaar hiermee in de buurt op termijn zelfvoorzienend kunnen ondersteunen en helpen: de jeugd blijft aan het werk en de senioren krijgen een veilig en comfortabel onderkomen.

De eerste aflevering over de hulp van Wim Brauns en het project werd door Omroep MAX op 19 november 2016 uitgezonden op NPO2. U kunt deze uitzending HIER terugzien.